Torfowiska typu skandynawskiego

Unikatowe formacje przyrodnicze na równiach wierzchowinowych zachodnich i wschodnich Karkonoszy oraz przyległych zboczach (około 60 torfowisk o wielkości ponad 0,5 ha i głębokości torfu ponad 0,3 m; ich całkowita powierzchnia to 268 ha). Pod względem układu i stosunków przyrodniczych są bardzo podobne do torfowisk Europy Północnej. Do najbardziej znanych należy torfowisko Upy (Úpské rašeliniště), leżące po obu stronach granicy niedaleko Lučnej boudy, torfowisko na Bílej i Čertovej louce i Smogorni, w zachodnich Karkonoszach torfowisko Pančavské rašeliniště. Torfowiska Úpskie i Pančavskie zostały w l993 r. włączone w poczet obszarów zapisanych w spisie Ramsar, zawierającym najważniejsze mokradła świata. Karkonoskie torfowiska znane są z licznych reliktów glacjalnych (z roślin: malina moroszka, gnidosz sudecki, torfowiec Lindberga, ze zwierząt zaś nornik bury, ważki miedziopierś górska i żagnica północna, pająk Arctosa alpigena lamperti).

Znaczące gatunki roślin: żurawina drobnolistkowa, modrzewnica siwolistna, bażyna obupłciowa, wełnianka pochwowata i wełnianka wąskolistna, wełnianeczka darniowa, turzyca dzióbkowata, bagienna i skąpokwiatowa, bogata galeria mchów torfowców oraz wspomniane relikty glacjalne.

Znaczące gatunki zwierząt: z owadów pływak Hydroporus nivalis, biegaczowaty Patrobus assimilis, wyżej wymienione ważki, chruścik Oligotrichia striata, pająk Bolyphanthes luteolus, motyl Dasypolia templi, z ptaków zaś czeczotka górska, podgatunek podróżniczka Luscinia svecica svecica, pokrzywnica.