Redukcja inwazyjnych i ekspansywnych gatunków roślin

Na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego i jego otuliny rozprzestrzenionych jest obecnie wiele gatunków roślin, które zaliczyć można do inwazyjnych (niepochodzących z Karkonoszy) i ekspansywnych (większość z nich pochodzi z Karkonoszy lub zostały zawleczone w góry z terenów przedgórza). Rośliny te mają zdolność bardzo szybkiego rozprzestrzeniania się, przy czym wypierają inne gatunki. W ciągu kilku lat potrafią zupełnie zawładnąć danym obszarem, przekształcając bogate gatunkowo łąki w jednogatunkowe agregacje roślin inwazyjnych lub ekspansywnych. W pierwszej grupie jest to przede wszystkim szczaw alpejski, rdestowce, niecierpek gruczołowaty, barszcz Mantegazziego czy łubin trwały. Do ekspansywnych należy np. starzec Fuchsa, pokrzywa zwyczajna, szczaw kędzierzawy, ostrożeń dwubarwny czy oset łopianowaty.

Rozprzestrzenianiem się gatunków roślin inwazyjnych i ekspansywnych dotknięte są szczególnie cieki wodne, łąki oraz pastwiska, ekosystemy tundrowe, okolice dróg i odłogi. Ich likwidacja jest procesem trudnym i długotrwałym, zarówno przy wykorzystaniu środków chemicznych (zwłaszcza selektywnego herbicydu Roundup), jak i mechanicznych (pokos lub wyrywanie pojedynczych roślin). Dyrekcja KRNAP wydała w tym celu podręcznik, udziela też należytych porad, zaś na terenie arktyczno-alpejskiej tundry sama realizuje bardziej złożone projekty likwidacji tych niechcianych roślin.