Karkonoski Park Narodowy i jego historia

Bogactwo Karkonoszy od zawsze było przedmiotem zainteresowania. Ogromna dewastacja i wycinka lasów, a następnie katastrofy naturalne doprowadziły do pierwszych prób likwidacji szkód – zakazany został wypas, nakazane zalesianie i przegradzanie górskich strumieni. Działania zmierzające do zapewnienia skutecznej ochrony całych Karkonoszy w formie parku narodowego zapoczątkowało kilku naukowców oraz leśników. Z historią ochrony krajobrazu i przyrody Karkonoszy na zawsze związane są nazwiska dziesiątków mądrych, wykształconych i dalekowzrocznych ludzi. Wymieńmy choć kilku z nich: Bakesch, Judeich, Jahnel, Schmid, Harrach, Schustler, Buchar, Ambrož, Šourek, Pilous, Veselý, Vulterin, Zlatník, Kodym, Tykač, Wodziczko, Macko, Tołpa, Sembrat, Jahn i inni. Było dla nich oczywiste, że sama ochrona prawna flory i fauny czy ochrona mniejszych obszarów nie rozwiązuje na dłuższą metę kwestii zachowania unikatowej wartości całych gór. Dlatego zaczęli formułować i promować koncepcję utworzenia na terenie Karkonoszy parku narodowego. Minęło prawie pół wieku, zanim w kilku etapach w latach 50. i 60. XX wieku ich wysiłki doprowadziły do utworzenia Karkonoskiego Parku Narodowego (1959) i Krkonošskiego národníego parku (1963).